Duygusal yeme, kişinin stres, üzüntü, kaygı gibi zorlayıcı duygularla başa çıkmak amacıyla aşırı ve kontrolsüz yemek yemesi şeklinde ortaya çıkan bir davranış biçimidir. Bu durum, genellikle kişinin gerçek açlık hissinden bağımsız olarak, duygusal boşlukları doldurma amacıyla yeme davranışını tetikler. Duygusal yeme, sağlıksız kilo artışına, metabolik sorunlara ve genel sağlık problemlerine yol açabilir. Bu davranışın temelinde, duyguları tanıma ve yönetme becerisindeki eksiklikler ile sağlıksız başa çıkma stratejileri yer alır. Psikoterapi, özellikle bilişsel davranışçı terapi (BDT), duygusal yeme alışkanlıklarının fark edilip değiştirilmesinde etkili bir yöntemdir. Terapi sürecinde kişi, duygularını sağlıklı ve yapıcı yollarla ifade etmeyi öğrenir, stresle başa çıkma becerilerini geliştirir ve sağlıklı beslenme alışkanlıkları oluşturur. Ayrıca, mindfulness teknikleri ve yaşam tarzı düzenlemeleri de destekleyici rol oynar. Bu bütüncül yaklaşım, duygusal yeme davranışının kontrol altına alınmasını sağlayarak, bireyin hem fiziksel hem de ruhsal sağlığını iyileştirir ve yaşam kalitesini artırır.