Türkiye ile Ermenistan arasındaki normalleşme süreci, sadece diplomatik bir adım olmanın ötesinde, iki toplumun kolektif psikolojisi açısından da büyük önem taşıyor. Yıllardır süren tarihî kırgınlıklar, önyargılar ve travmalar, bu barış sürecinde yüzleşilmesi gereken derin duygusal yaralar oluşturuyor. Kolektif travma ve toplumsal hafıza kavramları, barışın kalıcı olması için anlaşılması gereken psikolojik temellerdir. Bu süreçte iki toplumun birbirine güven duyması, empati geliştirmesi ve geçmişte yaşanan acılarla sağlıklı bir şekilde yüzleşmesi gerekiyor. Psikoloji alanında, bu tür toplumsal iyileşme sürecine katkıda bulunan narrative terapi ve barış psikolojisi yaklaşımları mevcuttur. Bireylerin ve toplumların kendi hikayelerini anlamlandırmaları ve yeniden yazmaları, düşmanlıkları azaltarak daha sağlıklı sosyal ilişkiler kurulmasını sağlar. Barış süreci, millî kimlik ve “öteki” algısının dönüşümüne de zemin hazırlayabilir. Bu değişim, sadece siyasi değil, aynı zamanda psikolojik bir dönüşümün de habercisidir. Sağlıklı bir toplumsal iyileşme için bireylerin ve liderlerin bu psikolojik dinamiklere duyarlı olması büyük önem taşır.